Εδώ και καιρό ακούω δεξιά και αριστερά από άτομα 20 χρόνων ότι νοιώθουν σαν ηλικιωμένοι. Έχω παρατηρήσει ότι κάνεις στην ηλικία μας δεν είναι ευχαριστημένος από την ζωή του καθώς αλλιώς φανταζόταν τα 20 στα 16 και τώρα είναι αλλιώς. Όλοι λίγο πολύ ζούμε την δική μας κατάθλιψη διότι πιστεύουμε ότι είμαστε στην ηλικία που πρέπει να περάσουμε καλά καθώς όσο μεγαλώνουμε μεγαλώνουν και οι ευθύνες. Όμως πόσο έτοιμοι είμαστε στην πραγματικότητα να τα κάνουμε αυτά; Σε αυτό το άρθρο θα σας παρουσιάσω μερικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς οι 20χρονοι και νοιώθουμε ότι γεράσαμε πριν την ώρα μας.
Πρώτα από όλα έχουμε κόψει κατά πολύ τις νυχτερινές εξόδους. Όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά πιο πολύ γιατί τρεμουμε στην ιδέα ότι θα στριμωχτουμε, θα μείνουμε όλη την βραδιά όρθιοι και θα πρέπει να πιούμε και να χορέψουμε χωρίς να υπάρχει κάποιο διαθέσιμο σκαμπό τριγύρω! (αίσχος λίγο μεγάλοι άνθρωποι) Οπότε στην σκέψη πως θα επικρατεί αυτό το μόνο που θέλουμε είναι να κοιμόμαστε μέχρι μεθαύριο
Έπειτα το μόνο που ζητάμε από την ζωή μας είναι φαΐ και συγκεκριμένα πολύ! Και φυσικά από δίπλα κάθε είδος social media. Γιατί τι καλύτερο από το να αράζεις στον καναπέ και να τσαταρεις! (οχι;;;;)
Εννοείται ότι μετά το φαΐ επιβάλλεται ένας ύπνος, ένας βαθύς ύπνος που να ξεκουραζεσαι και για τις επόμενες βδομάδες άσχετα αν δεν είσαι καθόλου κουρασμένη αλλά σε συνχωρουμε γιατί ο ύπνος είναι ιερός και κάνεις και τέλειο δέρμα
Και πάμε στα πιο σοβαρά. Είναι μερικά άτομα που πονάνε σε όλο τους το σώμα (δεν είμαι στην κατηγορία εντάξει;) ποτέ η μέση ποτέ ο αυχένας ποτέ τα κόκαλα. Αγάπες μου ούτε μια 80χρονη δεν είναι σε τέτοια κατάσταση! Το ξέρετε ότι αυτό είναι και ψυχοσωματικο; Επειδή όλη μέρα καθόμαστε σαν μοσχαρια και δεν είμαστε χρήσιμοι πουθενά και καλά μας βγαίνουν διάφοροι σωματικοι πόνοι που στην πράγματικοτητα δεν δεν υπάρχουν οπότε καταλήγεις κάπως έτσι
We love queens 